Je wilt op vakantie gaan, maar dat is lastig: je hebt een hond. Zelf heb ik geen huisdieren, maar ik kan mij voorstellen dat als je een weekendje weg wilt of op vakantie gaat, dat je dan graag je huisdier meeneemt. Vandaag op dierendag besteed ik mijn blog aan de combinatie van gastvrijheid en dieren. Gastvrijheid gaat namelijk verder dan alleen gastvrij zijn naar mensen, maar ook naar dieren.

In Nederland zijn er al verschillende hotels die hier op inspelen door middel van een speciaal arrangement. Landgoed De Holtweijde heeft bijvoorbeeld een Kwispel Arrangement waar er bij ontvangst een bakje water is voor de hond, hondenbrokken in de ochtend, een hondenkussen en een "doggiebag" met een kluifje. Daarnaast ligt er op de kamer een wandelroutekaart voor het baasje klaar zodat er een goede wandeling gemaakt kan worden.

Een ander voorbeeld in Nederland is het Van Der Valk Hotel in Den Haag. Hier hebben zij ook een speciaal huisdier arrangement waarbij er een leuk presentje voor het huisdier op de kamer ligt. Daarnaast mag de hond gebruik maken van de speciale "dogwash".

The Milestone Hotel in Londen gaat ook zeer speciaal met dieren om. In dit vijf sterren hotel krijgen honden namelijk een speciaal eigen menu in het restaurant wat door de chef wordt gemaakt. Een menu voor een hond bestaat vooral uit diverse vleesgerechten. Naast een goede maaltijd krijgen huisdieren ook een eigen halsband, speeltje en deken. Al die luxe mag ook zeker wat kosten, want een kamer in het hotel kost gemiddeld al minimaal 350 euro op een goedkope dag.

Zijn jou ook wel eens speciale dingen opgevallen wat zeer gastvrij was voor de dieren? Ik lees graag jouw reactie hieronder om te zien wat voor leuke voorbeelden er wellicht nog meer zijn!

#gastvrijheid #4

 
Regelmatig plaats ik een blog over de hashtag gastvrijheid om te laten zien hoe gastvrijheid leeft in Nederland. De afgelopen maanden heb ik de hashtag weer in de gaten gehouden en de leukste berichten wil ik hier graag met jou delen:






Gastvrijheid komt weer in allerlei vormen terug in deze berichten! Of het nou kraanwater is, een kist met fruit of bewegwijzering, het is allemaal gastvrijheid. En volgens mij is dat ook het geen wat gastvrijheid zo leuk maakt! Het eerste bericht deze keer is ook een bericht van mij zelf, waar gastvrijheid voor een groot deel begon voor mij. Namelijk: Meneer Reimers. Dit boek is een enorme leestip voor iedereen die ook dol is op gastvrijheid!

Over drie maanden bekijk ik opnieuw de hashtag gastvrijheid en zie je de nieuwe selectie met #gastvrijheid. Regelmatig plaats ik ook op mijn eigen Instagram foto's van momenten die te maken hebben met gastvrijheid.


Hoe is de gastvrijheid in Italië? Dat vroeg ik mij af toen ik aan mijn reis begon door Italië samen met een vriend. Over het algemeen merkten wij dat er wat betreft de gastvrijheid regelmatig verschillen waren met de Nederlandse gastvrijheid. Komt het door het hoogseizoen? Komt het doordat we toerist zijn? Het is lastig te zeggen, maar gelukkig hebben we in Italië ook vaak genoeg plekken gevonden waar we prima gastvrijheid hebben ervaren.

De intentie
In het dorpje Signa zaten wij in Eurohome Signa. Het is een kleine bed and breakfast op ongeveer tien minuten afstand van de stad Florence waar wij een week hebben verbleven. De eigenaar sprak gebrekkig Engels, maar ondanks dit liet hij ons altijd welkom voelen en was hij vol van gastvrijheid. Bij aankomst iedere dag in de bed and breakfast was het eerste wat hij altijd vroeg met een grote lach op zijn gezicht: "Anything good?". Als we de weg vroegen naar een bepaalde plek dan deed hij zijn uiterste best om met al zijn talenkennis het ons zo goed mogelijk uit te leggen. Gastvrijheid gaat tenslotte niet over kennis, maar het is een gevoel overbrengen en als iemand een goede intentie heeft dan komt alsnog de gastvrijheid volledig over.

Op onze kamer hadden wij ook een aantal plastic bordjes liggen die wij van huis meegenomen hadden. Toen deze opraakten, hebben ze het zelf aangevuld met plastic bordjes uit hun eigen voorraad. Het zijn enorm kleine dingen, maar het is enorm gastvrij. Ga je ooit Florence bezoeken? Dan kunnen wij je deze bed and breakfast ten zeerste aanraden.

Verwachtingen
Als je in Nederland uit eten gaat dan weet je vaak bij het uitzoeken van het restaurant wat de kwaliteit is die je kan verwachten van het eten en het personeel. Opvallend was dat wij dit gedurende de gehele vakantie nooit konden inschatten. Zo sliepen wij een nacht in een hotel voor 150 euro wat een bedrag is waar je kwaliteit en gastvrijheid voor verwacht. Helaas was dit de prijs voor een achterstallige hotelkamer waar zelfs slechts één stopcontact beschikbaar was als we een lamp er uit haalde. En dat te bedenken dat onze kamer in de bed and breakfast waar ik het net over had 45 euro per nacht kostte.

Gelukkig zijn we ook vaak genoeg positief verrast! Kleine zaakjes in steegjes van een niet-toeristisch gebied bijvoorbeeld. Je verwacht een simpele maaltijd en personeel wat er met een nors gezicht staat, maar niks blijkt minder waar. Hartelijk personeel wat zelfs goed Engels sprak. Ohja en een maaltijd die dan ook nog eens lekker was! Dat zijn nog eens hele leuke momenten van de vakantie!

Heb jij deze zomer op vakantie ergens een unieke gastvrijheid ervaren of een plek gevonden waar je nooit meer naar toe wilt? Laat gerust hier beneden een bericht achter.
"Ik ben geen twintig meer. Was ik dat nog maar." hoor ik regelmatig mensen om mij heen zeggen. Gelukkig ben ik wel twintig en behoor ik tot generatie Y. Die generatie die maar wat doet en constant online is? Ja en gelukkig ben ik er zelfs nog trots op ook, want over het algemeen hebben zij wel iets, namelijk: lef.

Wat is voor mij een typisch moment van ‘lef hebben’? Een paar weken terug had ik als supervisor in het Teaching Hotel de situatie dat een eerstejaarsstudent een gast verdwaald zag rondkijken. Als de student aan mij als begeleider vraagt of hij de gast moet gaan helpen, kan ik daar simpel op antwoorden. 'Gewoon doen!' zeg ik dan altijd. Lef hebben? Dat valt mee, maar je moet het wel doen. De beste gastvrijheid komt tenslotte uit je hart. Als jij het gevoel hebt dat je bijvoorbeeld een gast kan helpen dan moet je dat doen. Zonder twijfel. Volledig met oprechtheid. Het is een kwestie van aanvoelen. Zie je dat een gast een probleem heeft, kijk of je kan helpen! Misschien zat je wel helemaal fout met je gevoel? Maar dan heb je het in ieder geval geprobeerd en geen enkele gast zal jouw poging tot helpen kwalijk nemen.

Ik heb ook wel eens gezegd “wees Robert De Niro”, maar toen kwam de boodschap niet bepaald duidelijk over. Wellicht omdat iedereen meteen dacht aan films waar Robert De Niro in speelde zoals The Godfather Part II, Goodfellas en Cape Fear, waar hij vaak rollen speelde die niet zo gastvrij tot beter gezegd vrij bruut en agressief waren. Ik doelde echter op de film The Intern waar hij een senior speelt die stage gaat lopen bij een jong bedrijf en met zijn gastvrijheid en hoffelijkheid de jongeren helpt.

Dan nog even over generatie Y. Deze generatie is als je het mij vraagt een generatie vol lef en ik vind het geweldig om daar onderdeel van te zijn. De hoeveelheid jonge start-ups, waarbij de ene jonge ondernemer nog creatiever is dan de ander. Wauw! Eerst doen en ondertussen denken. Onverstandig? Nee, lef hebben! Zo ben ik zelf ook een paar maanden geleden begonnen met een eigen bedrijf 'De Jonge Sprekers'. Het enige sprekersbureau met alleen maar young professionals als spreker. Is jarenlange ervaring belangrijk? Ik denk van niet. Het is juist bewonderenswaardig om in generatie Y steeds meer krachtige jongeren te leren kennen die allemaal hun eigen passie volledig uitstralen en naleven! Lef!

Deze column is geschreven door Cas Meijerink en verscheen op dinsdag 28 juni in het gastvrijheidsmagazine JeannineKlik hier om het volledige magazine te bestellen. Lees ook gerust mijn vorige column in Jeannine.

Een boodschap overbrengen werkt het beste als iemand vol passie vertelt. Hotel New York in Rotterdam ziet hier kansen in en creëerde een speciale vacature in het hotel: de 50-plus hotelportier met een verhaal.

Voor gasten is een portier de eerste persoon die zij ontmoeten wanneer zij naar een hotel gaan en de portier speelt hier een grote rol in. De eerste indruk is tenslotte cruciaal. De portier bij Hotel New York zal de gewone werkzaamheden van een portier uitvoeren zoals het welkom heten van de gasten, het brengen van de bagage en het begeleiden van de gasten.

Hier houdt het echter niet op. Er wordt gezocht naar een portier met een verhaal. Het is namelijk de bedoeling dat deze 50-plus portier vol passie kan vertellen over de geschiedenis van het hotel en de rol vervult van een echte verhalenverteller. Een mooi woord voor verhalenverteller vind ik ook wel: belevingscreëerder. Je zorgt voor dat extra stukje beleving door vol overgave te vertellen over bijvoorbeeld de geheimen van het pand en over gekke bijzonderheden die er nog zijn overgebleven na al die jaren.

Beleving en gastvrijheid. Ik vind het een hele mooie combinatie die perfect past bij een portier. Ben jij benieuwd naar de vacature van Hotel New York Rotterdam? Klik dan even hier. Wat vind jij van de hotelportier met een verhaal? Is dit een goede oplossing om 50-plus aan een baan te helpen? Laat gerust jouw reactie hierbeneden achter.

De winkelstraten van Utrecht zijn rustig. Er lopen weinig mensen op vrijdagmiddag en ik struin door de straten in Utrecht kijkend naar de winkels. Waar ik wel veel mensen zie is in de deuropeningen, maar dat zijn geen klanten. In de deuropeningen staan de eigen winkelmedewerkers.

Waarom in de deuropening? In de winkel hebben zij geen klanten. De kleren in de winkel hebben ze voor de vijfde keer recht gehangen waarschijnlijk en ik snap dat je, je wellicht verveelt of toe bent aan wat frisse lucht, maar om nou in je eigen deuropening te staan. Oké, ik geef toe dat in andermans deuropening vreemder was, maar het werkt niet gastvrij. 

Voor potentiële klanten die in de straat voorbij lopen is het een barrière om binnen te stappen. Onbewust weten zij dat de winkeleigenaar daarna "aan het werk moet", want hij kan daar tenslotte niet meer blijven staan en de spreekwoordelijke drempel is in eens veel hoger om naar binnen te stappen. Voor mijn gevoel kun je op dat moment net zo goed een bordje 'verboden toegang' ophangen, want het effect zal het zelfde zijn.

Je ziet het ook vaak als het personeel lunch- of rookpauze heeft. In bedrijfskleding staan zij vlak voor de winkel nog een sigaretje te roken of een broodje te eten. Representativiteit: nul. Waarom niet in de bedrijfskantine of trek in ieder geval een vest of een jas aan over je bedrijfskleding? Een kleine moeite, maar wel een groot effect om het imago van je bedrijf goed te houden. Of je moet natuurlijk een sigarenwinkel hebben. Voel je dan uiteraard vrij om een sigaar op te steken voor je winkel, maar anders is het verstandig om het achter je winkel te doen en als je voor je eigen winkel wilt staan, trek dan dan in ieder geval een jas of een vest aan over de bedrijfskleding. 

Is het jou al vaker opgevallen dat winkelmedewerkers in de deuropening staan en wat vind jij er van? Ik ben benieuwd naar jouw mening, die je hier beneden in een reactie achter kan laten.

Terwijl je in zo'n veel te witte wachtkamer zit, hoor je al het geluid van een boor op de achtergrond. Langzaam voel je je hartslag sneller gaan. Naar de tandarts moeten is toch iets wat waarschijnlijk wij allemaal als niet heel prettig ervaren. Je moet weer naar een kil en ongezellig gebouw, waar dan ook nog eens iets op je te wachten staat, waar je niet bepaald naar uitkijkt.

Tandzorg Welldent Mokkum heeft hier iets op bedacht, zodat je niet langer in een kille wachtkamer zit waar niks van gastvrijheid te bekennen is. Bij binnenkomst bij de tandarts kom je namelijk binnen bij een bar waar je nog een drankje vooraf of achteraf kunt gaan drinken. Tandarts Vriesman is een gespecialiseerde angsttandarts en hij vindt dat op deze manier zijn patiënten echt welkom zijn en veel meer ontspannen. De foto bovenaan deze blog is een foto van zijn bar.

Hoe leuk het idee ook was, de gemeente was er helaas minder blij mee. Inmiddels mag er daarom ook alleen nog maar alcoholvrij bier geschonken worden. Ik zeg geschonken aangezien de tandarts het niet mag verkopen. Het pand heeft namelijk geen horecabestemming en de tandarts mag daarom alleen de drankjes gratis weggeven in zijn bar.

Een bar bij een tandarts vind ik een zeer goede manier van gastvrijheid. De mensen kunnen rustig ontspannen, even een praatje maken en dan voordat ze het door hebben, zijn ze al aan de beurt en mogen ze mee met de tandarts. Wat zou jij er van vinden als jouw tandarts een bar zou hebben als wachtkamer? Laat hier beneden gerust jouw reactie achter.

Een blog over een ananas? Nee, ik ben niet in eens een food blogger geworden, maar toch schrijf ik een blog over een ananas. Op internet kwam ik namelijk vaak allerlei afbeeldingen en logo's tegen waarbij een ananas geassocieerd werd met de horeca. Waarom? Dat vroeg ik mij af en daarom ging ik eens Google afzoeken.

De ananas blijkt al eeuwenlang het symbool te zijn van gastvrijheid. Dit is ontstaan op de Caribische eilanden waar de indianen uit de Caraïben de ananas bij de ingang van hun huizen legden als teken van gastvrijheid. Op sommige plekken werd het niet voor de ingang van het huis gelegd, maar bij de ingang van het dorp. De vorm van een ananas werd later in zuilen en deuren gesneden om een warm welkom uit te stralen. In de Gouden Eeuw was dit een zeer populair symbool en op antieke lampen, deurmatten en uithangborden uit die tijd kun je de ananas vaak vinden.

Tegenwoordig bieden wij vaak een kop koffie aan om iemand welkom te heten. Een leuk iets wat ik nog vond, is dat vroeger er een stuk ananas werd aangeboden als teken van gastvrijheid om iemand welkom te laten voelen. De Europese kolonisten die destijds uit de Caraïben kwamen, namen dit symbool over en zo komt het dat nu nog steeds de ananas een symbool is van gastvrijheid.

Mocht je dus eens ergens een ananas in een logo zien, dan weet je nu waarom. Vroeg jij je dit ook al eens af of wist je dit al? Laat gerust jouw reactie hier onder achter.

Elke week in een andere bed and breakfast slapen en dat voor één jaar lang. Het klinkt als een luxe probleem, maar Hanne van den Abeele is dit avontuur gestart om elk plekje van België te leren kennen.

De 24-jarige Hanne van den Abeele is blogger op haar eigen website hannewhale.be waar ze meerdere malen per maand - zoals ze het zelf noemt - een mengelmoes van blogs plaatst. Toevallig kwam ik online de blog van Hanne tegen waar ik zag dat ze een project was gestart, genaamd hannewhale sleeps. Ik ging naar de website van het project en hoopte om meer te vinden dan alleen blogs over hoe elke bed and breakfast er uit ziet qua interieur en of er zelfgemaakte potjes jam liggen bij het ontbijt.

Gelukkig! Hanne schrijft elke week daar niet alleen over, maar ook over de gastvrijheid en het verhaal achter de bed and breakfast. Dit is altijd een speciaal iets aan een bed and breakfast, wat lastig te creëren is in een hotel: dat stukje échte persoonlijkheid en geschiedenis. Het is de oprechtheid en de passie van de eigenaren die het 'm doet.

"In alle hoeken van België wonen er sympathieke en gastvrije mensen."

Ik vind het leuk om te zien dat gastvrijheid momenteel steeds populairder en belangrijker aan het worden is! De rest van het jaar blijf ik in ieder geval de blogs van Hanne volgen op hannewhalesleeps.be. Heb jij al eens in een bed and breakfast overnacht en wat vond jij van de gastvrijheid? Laat gerust je reactie hieronder achter.

Daar stond ik dan in de keuken op een notitieblaadje een eerste schets te maken voor het logo van 'Waar is de gastvrijheid?'. Hopelijk gaat gastvrijheid mij beter af dan tekenen, dacht ik toen ik naar het resultaat van de schets keek. Het is inmiddels een jaar geleden dat ik bedacht om iets te doen met mijn vraag: 'waar is de gastvrijheid?' en zo ontstond mijn blog over gastvrijheid waar ik momenteel elke maand twee blogs schrijf die betrekking hebben op gastvrijheid.

Inmiddels heb ik 27 blogs geschreven over gastvrijheid en is er altijd genoeg inspiratie om door te blijven schrijven met nieuwe blogs. Alles over gastvrijheid is toch wel geschreven nu? Ik denk het niet en ook in het tweede jaar zal ik weer met unieke blogs over gastvrijheid komen. De wereld van de hospitality is nou eenmaal zo groot en in zoveel aspecten vind je gastvrijheid, waardoor ik voorlopig nog genoeg blogs kan schrijven in ieder geval.

Momenteel zijn er per maand tussen de 500 en 1000 unieke bezoekers op de website en zijn er met verschillende bedrijven al leuke samenwerkingen geweest zoals: KRNWTR en de Hotelnacht.

Benieuwd wat de populairste berichten waren in het eerste jaar? Ik was nieuwsgierig en stelde daarom de top 3 populairste berichten samen:
1. Kraanwater in de horeca?
2. 4 hotels om te slapen als een koning
3. 5 redenen waarom Maastricht gastvrij is

WINACTIE

Op onder andere Instagram kreeg ik vaak de vraag wat voor fotocamera ik gebruik voor de foto's bij mijn blogs en op Instagram. Het antwoord is minder spannend dan je wellicht denkt, want veel van mijn foto's maak ik gewoon met mijn Samsung S4. Voor sommige foto's gebruik ik wel een handige 3-in-1 universele camera lens (t.w.v. €19,95) die ik in samenwerking met TelefoonhoesjeStore.nl mag weggeven. Dit is een webwinkel met allerlei telefoonhoesjes, zoals iPhone 5s hoesjes en Sony Xperia Z5 hoesjes.

De universele camera lens winnen? Like dit Facebookbericht en maak kans:

Mijn blog 'Waar is de gastvrijheid?' bestaat inmiddels 1 jaar! In deze blog blik ik terug op afgelopen jaar en maak je...
Geplaatst door Waar is de gastvrijheid? op zondag 20 maart 2016


Bekijk hier de universele camera lens die je kunt winnen: http://www.telefoonhoesjestore.nl/3-in-1-universele-camera-lens-kit.html. De winnaar wordt bekend gemaakt op maandag 4 april aanstaande en krijgt via Facebook een persoonlijk bericht.

12 februari 2016 zal de boeken in gaan als een historische dag. Nederland is in shock. La Place stopt met de toiletjuffrouwen! Oké, het zal nog mee vallen met hoe historisch dit moment zal zijn, maar toch barst de bom op social media in ieder geval los.

La Place wordt door de overname onderdeel van de supermarktketen Jumbo en zij vinden dat de toiletten voor iedereen gratis moeten zijn. Een zeer gastvrije zet van de Jumbo! Tenslotte zit er in een restaurant normaal ook niemand bij de toiletten om te zorgen dat je betaalt voor je toiletbezoek.

Of... is het juist een slechte zet voor de gastvrijheid? Als gast heb je niet meer een praatje en een persoonlijk moment met de toiletjuffrouw. Ik vind het een gemiste kans om de toiletjuffrouwen om te toveren tot echte La Place ambassadeurs. De toiletjuffrouw kan dan zelf een praatje starten door vragen te stellen over wat de gasten aan het eten zijn en of alles bevalt bijvoorbeeld. Een leuke actie zou bijvoorbeeld zijn dat de toiletjuffrouwen standaard de La Place kortingsbonnen hebben, die zij na een toiletbezoekje geven.

Genoeg mogelijkheden met de toiletjuffrouwen in ieder geval als je creatief denkt. Ik zou daarom de toiletjuffrouw houden en inzetten als een unique selling point. Ik zou het toiletbezoek wel gratis houden, maar als La Place zijnde zorgen dat er een schoteltje staat met een standaardtekst dat het de gasten vrijstaat om een fooi te geven aan de toiletjuffrouw. Iedereen blij lijkt mij? ;)

Hoe reageert twitterend Nederland?

Gasten vinden het normaal om er voor te betalen en vinden een kleine bijdrage niet erg is de conclusie. De toiletten zijn tenslotte altijd erg schoon. Ik zeg: hou de toiletjuffrouw en kijk naar een creatieve manier hoe je hier een draai aan kunt geven, dat het als bedrijf rendabel is om de toiletjuffrouwen te houden.

Wat vind jij van de toiletjuffrouwen en het besluit van de Jumbo? Ik ben benieuwd naar jouw reactie, laat die gerust hieronder achter.

#gastvrijheid #3
 
Inmiddels is het een half jaar geleden dat ik startte met de hashtag gastvrijheid. Ook in 2016 ga ik met #gastvrijheid door, oftewel: tijd voor de derde editie van hashtag gastvrijheid. De afgelopen maanden heb ik de hashtag in de gaten gehouden en de leukste berichten wil ik graag met jou delen.



Een foto die is geplaatst door rachelspic (@rachelspic) op

Een foto die is geplaatst door I.P.A (@vijay_slager) op


"Gewoon een appeltje", maar wel een appel die er voor heeft gezorgd dat de gast met een extra fijn gevoel naar huis gaat. Een stuk fruit kost bijna niks, maar heeft wel een grote invloed op de gast. Ohja, het is ook nog eens gezond. ;) Gastvrijheid is niet moeilijk en duur, het is gewoon een kwestie van doen!

Over drie maanden bekijk ik opnieuw de hashtag gastvrijheid en zie je de nieuwe selectie met #gastvrijheid. Regelmatig plaats ik ook op mijn eigen Instagram foto's van momenten die te maken hebben met gastvrijheid.

De hotels in jouw eigen stad zijn je vast wel eens opgevallen, maar je hebt er waarschijnlijk nog nooit geslapen. Waarom zou je tenslotte ook, want je hebt zelf een bed thuis? De Hotelnacht dacht daar anders over en startte een initiatief om te zorgen je toerist in je eigen stad bent.


Afgelopen weekend, zaterdag 16 januari, sliepen er maar liefst tienduizend mensen in een hotel in hun eigen stad. Een dag als toerist in je eigen stad. Enorm leuk en ook nog eens voor een zeer voordelige prijs! Zelf woon ik in Maastricht en ook hier in het verre zuiden van het land - jaja zelfs hier - is de Hotelnacht mij niet ontgaan. In heel het land deden er 75 hotels mee en hier in Maastricht waren dit onder andere: het Kaboom Hotel, het Townhouse Hotel en Hotel Trash Deluxe. Dit zijn hotels die anders zijn dan 'standaard' en waar het met de gastvrijheid in ieder geval goed zit. Voor de verandering eens geen onpersoonlijke lobby's en hotelkamers die allemaal op elkaar lijken. ;-)

Naast de hotelovernachtingen waar gasten de gastvrijheid van een hotel in de eigen stad konden ervaren, waren er ook verschillende evenementen georganiseerd. Zo had het Kaboom Hotel een DJ in de lobby en kon je in het Townhouse Hotel onder het genot van een gin-tonic luisteren naar een singer-songwriter. Enorm gezellig en een leuke manier van de hotels om hun gastvrijheid te laten zien!

Voor dit jaar zit de Hotelnacht er helaas weer op, maar volgend jaar komt de Hotelnacht weer terug! Ik raad je zeker aan om volgend jaar te overnachten tijdens de Hotelnacht om als toerist op vakantie te zijn in jouw eigen stad. Wat vind jij van de Hotelnacht en lijkt het jou leuk om hier aan mee te doen? Ik lees graag jouw reactie hieronder in de reacties.


De eerste blog van 2016 en dan is het de vraag: hoe begin je die? Laat ik eerst beginnen met het wensen van de beste wensen en dat het een gastvrij jaar mag worden! Om te zorgen dat het ook echt een gastvrij jaar wordt, bedacht ik de drie basics van gastvrijheid, die ik in deze blog bespreek.


Smile :)
Van in een klokkenwinkel de klokken op tien over twee zetten tot een glimlach bij het serveren van een gerecht. Het werkt. Ieder mens is er nou eenmaal gevoelig voor: een glimlach. Het is het zelfde effect wat mensen hebben met bijvoorbeeld puppy's en chocola. Je krijgt een fijn gevoel en dat is wat je wilt creëren voor een gast, dat hij/zij zich welkom en op zijn/haar gemak voelt. 

Oogcontact
Afgelopen week ging ik uit lunchen en bij het overhandigen van de menukaart werd mij in de ogen aangekeken. Ik schrok er haast van, want helaas zie je vaak dat de ogen van de serveerster al op de volgende gast zijn of nog erger: ergens anders heen kijken. Waar het mij ook vaak opvalt is bij pakketbezorgers. Deur open, pakketje in je handen gedrukt en weg zijn ze. Je moet mij niet vragen welke kleur ogen de pakketbezorger had, want dat is niet te zien.

Interesse
Het is voor iedereen mogelijk om te glimlachen en om oogcontact te maken. Interesse tonen in de gast, dat vraagt meer van de skills van het personeel. Hierbij is het van belang dat je je werk ook echt leuk vindt, zodat je meer doet dan alleen je taak. Vaak vindt het personeel het ongewoon en raar om een gast een vraag te stellen, maar zoals je in mijn blog over NS-conducteurs las, is persoonlijke aandacht enorm effectief! Als gast is het fijn als er naar je wordt geluisterd en dat jij niet 'de man bij tafel 203 met een cappuccino' bent. 

Nogmaals wens ik je een zeer gastvrij 2016 toe en laat gerust onder deze blog een reactie achter wat jij van deze 3 basics vindt en of jij een speciale gastvrijheidswens voor 2016 hebt.