Het klinkt als een fout kerstnummer dat het 365 dagen per jaar Kerstmis moet zijn. Toch ben ik het er wel mee eens! Vind ik de kerstversiering zo leuk of ben ik stiekem dol op de hele dag kerstliedjes horen? Nee dat is het niet - misschien stiekem wel een klein beetje - maar er is een andere reden: de gastvrijheid.

Waar je ook komt: restaurants, kledingwinkels, hotels, supermarkten. Overal is het personeel extra gastvrij. Hoe komt dat? Zijn de gasten/klanten zelf al extra vrolijk? Komt het door de kerstversiering of ligt het aan het kerstmuziekje op de achtergrond? Ik weet niet goed wat de reden is. Het is tenslotte voor veel bedrijven de drukste tijd van het jaar, terwijl het niet ten koste gaat van de gastvrijheid over het algemeen. Ik vermoed dat de decembermaand een gevoel naar boven brengt van oprechte klantvriendelijkheid en gastvrijheid bij het personeel. Dat is iets moois wat ik het liefst elke dag van het jaar wel wil zien!

Merk jij dit ook in de decembermaand? Ik lees graag jouw reactie die je onderaan de pagina achter kunt laten. Kun jij daarnaast ook antwoord geven hoe de gastvrijheid zo goed kan zijn in deze maand?

Deze blog is tevens de laatste blog van 2015 en ik geef jou daarom graag mijn digitale kerstkaart:



 Als derdejaarsstudent van de Hotel Management School Maastricht en werkstudent van het Teaching Hotel, het opleidingshotel van de hotelschool, hoor ik vaak van studenten om mij heen hoe zij het werken in de horeca ervaren. 

Zelf sta ik regelmatig achter de front office waar ik eerstejaarsstudenten begeleid met de werkzaamheden van die dag. "Een ontspannen baantje": denken veel eerstejaars zodra ze de dienst achter de front office beginnen. In principe zou dat ook bijna zo zijn, als je geen aandacht zou besteden aan gastvrijheid en service. Daarnaast is ons hotel gelegen in een oud kasteel. Dus? Leuk toch? Ja zeker, maar ook voor de eerstejaars een hoop trappen lopen en koffers dragen. Die gymlessen zoals vroeger op onze school, heb je dus tegenwoordig niet meer nodig om fit te blijven.

Een avond in de bediening staan is pas echte topsport. Zodra ik het restaurant binnen stap, zie ik al dat de wedstrijd in volle gang is. De eerstejaars kunnen goals maken door te zorgen voor tevreden gasten gedurende de avond en de spoelkeuken dient als een dug-out waar de eerstejaars in de time-out af en toe vlug wat water drinken om daarna weer verder te gaan met de wedstrijd. Net als bij teamsporten is het belangrijk om met je hele team goed te communiceren: bediening, keuken en bar.  

Na het diner is de wedstrijd gestreden en voorbij. Colberts en blazers hangen over rugleuningen. Rode gezichten bij de eerstejaars. De dames hebben de ballerina's al uitgedaan, want ze hebben deze avond geleerd dat je voor topsport goede schoenen nodig hebt. Alsof het glaswerk niet van glas is, maar van lood, poleren de heren de glazen aan de bartafel en ruimen die weer netjes op. De studenten drukken de lichten uit en gaan weer naar hun campuskamer. Morgen uitslapen en bijkomen?

Waarschijnlijk willen de eerstejaars dat graag, maar morgenochtend zijn er toch weer hotelgasten die vroeg willen ontbijten. Spierpijn of niet, morgen wordt de wedstrijd weer opnieuw gespeeld om elke dag je doel te blijven halen en te scoren. Horeca is hard werken. Dat beseffen de eerstejaarsstudenten zich wel na de praktijkweken in het Teaching Hotel.

Deze column is geschreven door Cas Meijerink en verscheen op dinsdag 15 december in het gastvrijheidsmagazine Jeannine. Klik hier om het volledige magazine te bestellen.

"Fijn... Weer een hele trein doorlopen en aan iedereen vragen om een vervoersbewijs.": ik kan mij voorstellen dat dit soms een gedachte van een NS-conducteur is. Bij beroepen waarbij je vaak de zelfde handeling moet uitvoeren, kan er tenslotte soms sleur en verveeldheid opspelen. We hebben allemaal wel eens iets te mopperen op de NS, maar vandaag een positief bericht!

Regelmatig reis ik tussen Maastricht en Deventer en in deze drie uur durende treinreis heb ik al vele treinconducteurs ontmoet, die er op dat moment voor zorgde dat ik mijn reis met een lach vervolgde na de vervoersbewijscontrole.



Iedereen kan de woorden uitspreken waarmee je vraagt om een vervoersbewijs. De vraag zit hem nou juist in: welke dingen moet je extra zeggen om de reiziger vrolijker te maken? Een goed voorbeeld is een conducteur die ik laatst tegen kwam. Bij een jonge dame met een boek in de trein vroeg hij of ze ook al deel 1 had gelezen en ze wisselden kort meningen uit over het boek. Daarna kwam hij bij een meneer aan die net zijn pasta van Julia's op had. Hij vroeg vriendelijk aan hem of het had gesmaakt. Oprechte interesse toonde deze conducteur en ik zag op alle reizigers een glimlach zelfs nog toen de conducteur al een paar meter verder was.

Een ander leuk voorbeeld is toen er om mijn OV-kaart werd gevraagd en de conducteur hem grondig bekeek. Ironisch gaf hij mij als tip dat ik toch geen groen shirt meer moest aan doen, aangezien die kleur mij niet goed stond. Ik vond het erg grappig en vroeg mij af of de conducteur niet een carrière als kledingstylist was misgelopen.

Het zijn die paar extra woorden en dat kleine beetje aandacht wat extra wordt geschonken aan de reiziger, maar wat wel een geweldig effect heeft! Het lijkt mij prachtig om altijd te reizen met deze gastvrije conducteurs!

Heb jij ook een speciale ervaring met een conducteur? Je kunt het laten weten in een reactie onder dit bericht.

Ik woon nu zo een 5 maanden als digital nomad op Bali in het inmiddels toeristische plaatsje Ubud waar je oude hippies, hippe hipster en veel yoga lovers vindt.

Hier kook ik eigenlijk niet vaak. Ik eet elke dag minstens 1x buiten de deur. Soms ga ik naar een vegan of raw-food restaurant en je vindt mij ook weleens voor een uitstekende malse burger bij een “Westers” restaurant, maar meestal stop ik gewoon bij een warung (een klein Indonesisch eethuisje).

Of je nu in een spotgoedkope warung eet, waar je maag al voor 2 euro gevuld is of bij een luxe raw-food restaurant waar je op zachte kussentjes zit en er rustgevende muziek wordt gedraaid, de gastvrijheid is gek genoeg hetzelfde. Je wordt altijd ontvangen met een warme lach. Achttienjarige Balinese jongens en meisjes begroeten je met de handpalmen tegen elkaar zoals je dat bij een yogales weleens doet.

Ik krijg er altijd meteen een lekker gevoel van. Ha denk ik dan, zij gaan mij goed verzorgen. Ik moet toegeven - vooral als je met een grote groep mensen bent - dat het soms iets te lang duurt voordat het eten op je bord ligt. Het concept voorgerecht, hoofdgerecht en nagerecht daar doen ze hier in Indonesische warungs vaak niet aan. Het kan daarom gebeuren dat het eten soms niet tegelijk wordt geserveerd, waardoor ik al aan het dessert zit en mijn vriend nog met zijn saté bezig is. Maar dat liever dan een chagrijnige serveerder waarvan het afdruipt dat hij geen zin heeft om jou te helpen.
De tafels worden schoon gemaakt, het eten smaakte goed en bij afscheid krijg ik weer een dikke glimlach. Ja met de gastvrijheid in de Balinese horeca zit het wel goed.      

Djina is een digital nomad, houdt van yoga, lekker eten en schrijft vrijwillig voor diverse blogs waaronder dr-discount.nl en voor haar eigen blog strech.nl


Wil jij ook een keer een gastblog schrijven voor waarisdegastvrijheid.nl? Neem dan gerust contact met mij op. 

#gastvrijheid #2
 
Het is inmiddels drie maanden geleden dat ik startte met hashtag gastvrijheid. Inmiddels zijn we drie maanden verder en is het tijd voor de tweede editie van hashtag gastvrijheid. De afgelopen maanden heb ik de hashtag uiteraard in de gaten gehouden en de leukste berichten wil ik met jou delen.


Een foto die is geplaatst door Luc Rinkens (@lucrinkens) op

Gastvrijheid heeft geen kosten
Aardig zijn en een beetje lachen. Het kost helemaal niks. Je zou dus eigenlijk verwachten dat iedere horecazaak hier volop gebruik van maakt, maar jij en ik weten beide dat dit helaas niet altijd zo is. En als Nederlanders, zou je toch verwachten dat als het gratis is, dat wij er toch graag gebruik van maken. ;-)

Een foto die is geplaatst door Françoise Oostwegel (@francoiseoostwegel) op

Gastvrijheid challenge
Deventer, Breda, ik heb al vaker geschreven over steden waar ze de gastvrijheid bij ondernemers willen stimuleren. Inmiddels is Maastricht hier ook mee gestart en zij hebben hun eigen 'Maastricht Awards'. Goed om te zien toch dat gastvrijheid steeds meer aandacht krijgt?


 Moeder natuur
Ik zag deze foto en ik vond het zo origineel om moeder natuur te bedanken voor haar gastvrijheid.

Gastvrijheid in de zorg
Ik ben blij dat ik niet vaak in ziekenhuizen kom, maar deze tweet vind ik een mooi voorbeeld van een groei in de gastvrijheid van de zorg.

Deze tweet vond ik erg komisch en een leuke om mee af te sluiten. De komende drie maanden hou ik de hashtag: #gastvrijheid weer in de gaten en wie weet staat in de volgende editie wel een tweet of foto van jou. Laat gerust hieronder een reactie achter wat jij van deze berichten vindt.

Ik voelde mij deze week even zo stom. Misschien heb jij het ook wel eens gehad, maar ik heb dus het verkeerde besteld. Momenteel heb ik namelijk al een tijd als telefoon een Samsung Galaxy S4. Ik vertel je vast niets nieuws als je merkt dat na 1 jaar je telefoon wat trager wordt, dus ik besloot om een nieuwe batterij te bestellen.

Ik bestelde de batterij op gsmpunt.nl, maar in alle haast heb ik een batterij besteld voor de verkeerde telefoon. Het feit dat ik het verkeerd had besteld vond ik natuurlijk al vervelend, maar de gedachten aan omruilen en al dat gedoe vind ik altijd nog bijna vervelender. Ik koop namelijk regelmatig kleding of andere producten online, maar over het algemeen is het toch gedoe om het te ruilen.

Nadat ik een email had gestuurd naar de klantenservice en mijn stommiteit had uitgelegd, hadden zij hier meteen begrip voor en kon het omgeruild worden. Geen lastig gedoe met 100 e-mails heen en weer, maar de klantenservice was meteen zo vriendelijk dat ik het gemakkelijk kon ruilen.

In mijn e-mails heb ik altijd in de handtekening staan dat ik blogger ben en een link naar mijn website. Zo is er mij ook meteen aangeboden of ik het leuk vond om eventueel twee vouchers van € 15,- weg te geven aan mijn lezers. Uiteraard, leuk! Het is tenslotte een handige website waar je van alles kunt kopen van hoesjes tot opladers. Dus bij deze:

Win één van de twee vouchers van € 15 voor gsmpunt.nl:
Deze actie is inmiddels gestopt!

 De winnaars zijn:
- Rolf de Goede
- Iris ter Beek
€
Door het hele land verschijnen langzamerhand steeds meer initiatieven om ondernemers te motiveren meer te doen aan gastvrijheid. Dat noem ik goed nieuws. Een goed voorbeeld hiervan is Breda, waar ze het doel hebben om ondernemend Breda te stimuleren de bezoekers van de stad, terrassen en winkels gastvrijer te ontvangen. Dit initiatief noemen ze de 'Breda Pluim' wat een prijs is voor de meest gastvrije onderneming in Breda.

Er is inmiddels zelfs een heuse onafhankelijke Pluim-commissie opgericht waarbij een anonieme deskundige op bezoek gaat bij winkels, horeca en andere instanties in de Bredase binnenstad. Elke week wordt op BredaVandaag de wekelijkse bevindingen van de Mystery Guest geplaatst en in het voorjaar van 2016 volgen de verkiezingen en een gala waarbij de meest gastvrije ondernemer zal worden gekozen.

Als gastvrijheidsblogger, vraag ik mij meteen wel af wie er in die commissie zitten en wie deze deskundige mensen zijn op het gebied van gastvrijheid. De verslagen van de Mystery Guest gaan veel over de inrichting van de winkel en zouden zich wel wat meer mogen op de gastvrijheid van de mensen in de winkel of horecazaak. Toch is het wel leuk om eens te lezen, aangezien je wel erdoor het idee krijgt dat je echt zelf in de winkel aanwezig bent wanneer je het leest. Je pakt volledig de beleving mee zoals de Mystery Guests deze heeft ervaren.

Ben je inmiddels benieuwd hoe zo'n verslag van de Myestery Guest er uit ziet? Ik heb drie verschillende zaken uitgezocht die ik graag met jou deel. Klik op de foto's hieronder voor het verslag.

KoffieTenTje


Groentewinkel Wout & Co


De Vrije Boekhandel


Wat vind jij van deze initiatieven? Draait het hier werkelijk om het verbeteren van de gastvrijheid of is het toch meer een verkapte promotieactie voor de ondernemers? Onderaan deze pagina kun jij jouw reactie hierover achterlaten, want ik hoor graag jouw mening hierover.


"Heeft u al gegeten?" en "Mogen wij even aanschuiven om de dag door te nemen?" waren wat van die vragen van de verslaggever in het programma Man Bijt Hond waarbij er bij de gewone burger aangeschoven werd om de dag door te nemen.


 Courtyard Berlin City Center by Marriott

Vanwege een adviesrapport wat ik schrijf samen met mijn projectgroep van de Hotel Management School Maastricht, mochten wij een overnachten in het Courtyard hotel in Berlijn en daardoor had ik de kans om een kleine 24 uur in Berlijn te zijn.

Toen wij voor het hotel stonden viel mij meteen het standbeeld van de vrolijke en zwaaiende beer op. "Als alle medewerkers zo vrolijk zijn als deze beer, zou het met de gastvrijheid goed moeten komen.": dacht ik terwijl ik voor het hotel stond. Over hoe de gastvrijheid hier is, kan ik helaas niks zeggen aangezien dit allemaal in ons adviesrapport komt te staan. Benieuwd naar de gastvrijheid? Dan kan ik in ieder geval aanraden om hier eens te overnachten, zodat jij het zelf kunt testen! Misschien is al het personeel wel echt zo vrolijk als het beren standbeeld voor het hotel. Het hotel ligt midden in het centrum, heeft net gerenoveerde hotelkamers en heeft een goede kwaliteit wat betreft het eten en drinken.


 Zonder te reserveren, toch naar binnen

Één van de hoogtepunten van Berlijn is de Deutscher Bundestag (het parlement van van de Bondsrepubliek Duitsland). Aangekomen bij de ingang zagen wij dat wij hiervoor hadden moeten reserveren en net toen de eerste beveiliger ons weg stuurde, kwam er een andere beveiliger aan. Hij vertelde ons dat wij toch door mochten, ondanks dat wij niet hadden gereserveerd.

Met grote verbazing liepen wij door en nadat wij door een soort douane heen waren, konden wij naar binnen gaan bij de Deutscher Bundestag. In de lift sprak ik een dame die mij vertelde dat bij een gereserveerde groep er vijf mensen minder waren gekomen, waardoor wij zonder te reserveren toch naar binnen konden. Ik noem dit een mooie manier van gastvrijheid, zodat je toch zoveel mogelijk bezoekers blij kunt maken! Mocht je denken dat ze hier extra geld aan zouden verdienen is dit niet het geval, want de entree is volledig gratis. Trouwens, mocht jij hier eens heen willen gaan, dan zou ik toch maar even reserveren voor de zekerheid. ;-)



Gastvrijheid en een busrit

Negen uur heen, negen uur terug en als je slechts 24 uur in een stad bent, is dat een aardig lange rit. Ik had daarom in de bus genoeg tijd om te kijken hoe gastvrij een touringcarchauffeur is en waar er verbeterpunten zouden zijn.

Nadat ik een plek in de bus had gevonden en eens om mij heen keek, vielen mij de grote tv-schermen op die uitstonden. De eerste gemiste kans! Als je op de tv een mooie afbeelding zet met bijvoorbeeld 'welkom en een prettige reis', dan heb je meteen al de stap van extra gastvrijheid gezet. Het zijn tenslotte de kleine dingen die gasten een fijn en welkom gevoel geven. Wat mij verbaasde, was dat onze chauffeur zich niet voorstelde voordat wij gingen rijden. De motor startte en daar gingen wij, op weg naar Berlijn, niet wetend wat de naam van onze chauffeur was. De pauzes werden niet aangekondigd en als gast in de bus, zit je zelf maar via de GPS op je telefoon te kijken hoe lang het nog zal zijn.

Onze touringcarchauffeur had enkele verbeterpunten, maar was daarnaast wel beleefd en hielp je graag als je bijvoorbeeld overdag even naar je koffer wilde in de bus. Hij opende graag de bus speciaal voor een paar mensen en vond dit niet erg om te doen. Erg fijn en dit was iets wat iedereen erg kon waarderen!


Mijn 24 uur Berlijn en 18 uur in de touringcar waren weer een hele beleving van allerlei soorten gastvrijheid! Wat zijn jouw slechtste, gekste of leukste ervaringen van gastvrijheid toen je op vakantie of een reis was? Je kunt het laten weten in een reactie hieronder, want ik ben benieuwd naar jouw ervaringen.
Heb jij er eens over nagedacht hoe het is om koning te zijn? Het lijkt mij geweldig om als koning in een prachtig kasteel te wonen en te slapen. Ik heb daarom eens uitgezocht in wat voor kastelen en bijzondere locaties je in Nederland kunt overnachten.

Deze selectie van hotels deel ik graag met jou en tevens kijk ik of je qua gastvrijheid ook als een koning wordt behandeld volgens de recensies van de gasten die ik online kan vinden.


1. Château St. Gerlach
Het historische landgoed is gelegen in Zuid-Limburg en is een echte aanrader. Château St. Gerlach is een luxe kasteelhotel waar ook op culinair gebied genoten kan worden. Ik ben hier zelf al enkele malen te gast geweest en geniet hier altijd.

Op Tripadvisor staat het hotel in de ranking op nummer 2 van de 54 hotels in Valkenburg. Een eervolle plaats met veel lovende recensies. Ik vermoed dat het niet lang zal duren totdat dit hotel de nummer 1 van Valkenburg zal worden op Tripadvisor.


2. Van der Valk Kasteel TerWorm
Kasteel TerWorm is een karaktervol kasteel uit de 14e eeuw met pachthoeve. "Gastvrijheid met een thuisgevoel gekoppeld aan culinair genieten staan bij ons hoog in het kasteelvaandel." Ik vind de geschiedenis van een gebouw zoals een kasteel altijd enorm leuk. Op de website van het hotel laten zij graag door middel van foto's en verhalen de geschiedenis van dit kasteel zien.

Het hotel heeft op haar eigen website een pagina waar alle reviews van de gasten te lezen zijn. Met een gemiddelde score van een 8,9 uit 210 reviews is te zien dat ook in dit hotel je als een koning behandeld wordt. De gastvrijheid van de medewerkers wordt vaak als een pluspunt genoemd en daar word ik altijd erg blij van als ik dat hoor!


3. Buitenplaats Vaeshartelt
Aan de rand van Maastricht ligt Buitenplaats Vaeshartelt. Het hotel beschikt over maar liefst 84 slaapkamers die sinds 2014 geheel zijn gerenoveerd. Slaapkamers? Ja, slaapkamers. Het hotel noemt het geen hotelkamers, maar slaapkamers. De functie van een hotelkamer is tenslotte om te slapen en daarom heeft het hotel overbodige zaken zoals grote kasten en zitjes weg gelaten.

Het hotel staat op Tripadvisor nummer 5 van de 39 hotels in Maastricht en scoort maar liefst 4 van de 5 sterren op basis van 440 beoordelingen momenteel. Op alle reviews die gegeven worden krijgt de gast ook nog een reactie van het hotel om de gast te bedanken voor het verblijf en de review.


4. Landgoed Duin en Kruidberg
Als laatste hotel heb ik eens geen hotel in Limburg gekozen. Landgoed Duin en Kruidberg ligt op steenworp afstand van Amsterdam en Haarlem. Dit authentieke landhuis kent een rijke geschiedenis en tegenwoordig zitten hier 75 hotelkamers in. De foto's zien er in ieder geval schitterend uit en ik zou hier zeker nog eens willen overnachten.

In de ranking van Tripadvisor is het hotel nummer 1 van de 3 hotels in Santpoort-Noord. Op basis van 250 beoordelingen hebben zij maar liefst een 4,5 ster van de 5 sterren. Alle gasten zijn zeer enthousiast en ook hier schrijft het hotel een bedankje voor het schrijven van een review.

Wat vind jij van deze 4 hotels? Wil jij hier ook wel eens graag slapen en weet jij nog leuke kasteelhotels die ik moet weten? Laat het weten in een reactie hier onder, want ik hoor graag van jou.

Kan ik het wel vragen? Zullen ze het wel serveren? Vinden ze mij niet een krent? Is dit niet gênant? Oké, ik vraag het gewoon: "Heeft u voor ons wat kraanwater erbij?".


#gastvrijheid #1
 
#cappuccino #genieten #goedemorgen, er zijn genoeg hashtags mogelijk om je bericht op social media meer vorm te geven en beter gevonden te worden. Ik vind #gastvrijheid altijd erg leuk en hier zoek ik regelmatig op om leuke berichten te lezen. Een selectie van deze berichten met de hashtag gastvrijheid deel ik graag met jou!

Een foto die is geplaatst door ACDB (@anneclairedebreij) op

Tot ziens!
Oké oké.. Het is inmiddels een tikkeltje achterhaald, maar toch kan dit nog steeds enorm verrassend zijn. Ik vind het zelf altijd erg leuk om te zien als ik ergens wegga en ik kan het bord wel waarderen. Het blijft ten slotte dat extra stukje aandacht wat je krijgt. Het leukste vind ik als er een klein grapje in het bord zit waardoor je de parkeerplaats afrijdt met een glimlach op je gezicht.


Een foto die is geplaatst door qb Hospitality (@qbhospitality) op

Smile :)
'Een dag niet gelachen, is een dag niet geleefd' & 'lach en de wereld lacht terug' zijn spreuken die vrij bekend zijn en die jij en ik eigenlijk niet meer kunnen horen, toch? Toen ik deze nieuwe tekst tegen kwam, was ik blij verrast! Een lach maakt iedereen veel leuker. Het bedrijf Mwah is de bedenker van deze tekst en via hun site kun je zelfs dit als t-shirt bestellen. Leuk als cadeautje voor iemand die soms iets meer mag lachen?


Een foto die is geplaatst door Nam Chun Melis (@ncmelis) op

De auto is te gast
Het concept van een fietsstraat vind ik een goed concept. Meer veiligheid voor de fietsers en de mensen meer motiveren om met de fiets te gaan. Namens de stad vind ik dit een mooie manier van gastvrijheid voor de fietsers.

De politie op social media
Zelfs in 2015 blijf ik het bijzonder vinden dat een onderdeel van het werk van een wijkagent is om te Twitteren. Wijkagent Wilco Berenschot heeft momenteel op Twitter ruim meer dan 8000 volgers en wordt gezien als een vriend in zijn wijken in Rotterdam. Hoe geweldig is het is om de gastvrijheid van deze familie naar Wilco Berenschot, de wijkagent, te zien! De politie op social media zorgt duidelijk voor binding met de burgers!



Betalen voor het toilet?
Wel of niet betalen als de gast niks heeft besteld en toch naar de toilet wilt gaan? Het blijft een vraag. De tekst op dit bord speelt hier grappig op in en is een leuke blikvanger. Een creatieve manier van opvallen vind ik! Het heeft niet direct te maken met gastvrijheid, maar het is eerder humoristisch en dat kan tenslotte ook belangrijk zijn in bijvoorbeeld een restaurant. We houden toch allemaal van een ober die in een restaurant een grapje tussendoor maakt? ;)


Zie jij de komende tijd iets wat het delen waard is op social media en wat te maken heeft met gastvrijheid? Vergeet niet te delen met de #gastvrijheid en misschien kies ik voor de volgende blog met hashtag gastvrijheid wel jouw bericht. Hoe vind jij de bovenstaande berichten? Je kunt hieronder een reactie achterlaten, want ik hoor graag jouw mening.
1. Terrasjes en sterrenrestaurants
Iedere stad heeft terrasjes en in veel plaatsen zijn ook sterrenrestaurants te vinden. Waarom is dit in Maastricht dan zo speciaal? In Maastricht is het de combinatie van de culinaire hoogstandjes, de veelzijdigheid van de terrassen en de gemoedelijkheid van de Maastrichtenaren dat restaurants hier extra gastvrij zijn. Wat betreft het culinaire aspect zien wij stiekem ook nog genoeg restaurants met een kip-saté op het menu en ach, daar hebben we stiekem allemaal wel eens zin in, toch? 

 Om precies het gevoel op deze terrassen en restaurants te ervaren met culinaire waarde, kan ik je van harte aanraden om eens bij Beluga, Château Neercanne of Tout à Fait langs te gaan. Geweldige zaken (zonder kip-saté op het menu)!

2. Hospitality guides
Het valt mij op dat veel steden proberen om op hun eigen manier gastvrij te zijn. De ene stad maakt een nieuwe app, de ander probeert het met nieuwe bewegwijzering, maar wat is nou een echt goede manier voor gastvrijheid? Als je het mij vraagt, vind ik dat Maastricht dit geweldig doet door de stad een gezicht te geven. 

 Maastricht zet daarom jongeren in als 'hospitality guide'. Op vele dagen in het jaar staan op zes verschillende plekken in de stad 'hospitality guides' die jou overal mee kunnen helpen. Dat vind ik nou gastvrij!

3. Hotel Management School Maastricht
Gastvrijheid en de Hoge Hotelschool zijn een uitstekende match. Één van de plaatsen waar een Hoge Hotelschool staat, is in Maastricht. Hier is de Hotel Management School Maastricht waar studenten al meteen leren wat gastvrijheid is. De studenten maken de stad weer een stukje gastvrijer en de stad helpt hen weer een handje met wat gastvrijheid is. De studenten in Maastricht hebben ook een eigen Teaching Hotel, waar eerstejaars studenten werken om de praktijk te ervaren. Een bron van gastvrijheid kunnen we wel zeggen.

 4. Het internationale karakter
Soms als ik door Maastricht loop dan kan het lang duren voordat ik iemand Nederlands hoor praten. Je hoort veel Engels, Duits en Frans. Totdat je weer op het Vrijthof bent en de Nederlanders weer hoort. Ik hoef vast niet uit te leggen dat door de ligging van Maastricht er een internationaal publiek komt. Naast alle buitenlandse buren zijn er ook veel internationale studenten. Deze combinatie van dit alles zorgt er voor dat Maastricht enorm internationaal is. 

 Mensen die in Maastricht werken, zijn hier inmiddels zo aangewend dat zij ook de gastvrijheid naar alle nationaliteiten waar kunnen maken. Niet dat gestotter door taalbarrières, maar gemakkelijk switchen van taal. Dat zou toch eigenlijk overal zo horen?

 5. Maastricht verrast
Een paar dagen geleden vond ik online dit recente filmpje uit Maastricht. In dit filmpje laat de stad zien wat gastvrijheid is. Werkelijk waar, het is geweldig om te kijken! Unexpected hospitality!

Vind jij dat ik een belangrijke reden ben vergeten, laat dan hieronder in een reactie weten wat nog een toevoeging kan zijn aan dit lijstje.

Een tijdje geleden zat ik nog te denken dat het ideaal zou zijn als er een wedstrijd of verkiezing bestond waarbij er puur gekeken zou worden naar gastvrijheid en niet naar bijvoorbeeld gezelligheid zoals waarover ik laats een blog schreef.

Inmiddels is er in Deventer een Horeca Hospitality Challenge gaande waarbij allerlei restaurant kunnen deelnemen om zo te strijden voor de titel van de meest gastvrije horecazaak van Deventer.

Ik kwam hier achter doordat ik een tijdje terug uit eten was in Deventer. Bij het afrekenen aan de kassa kregen wij een visitekaartje overhandigd waarmee wij, door de link die er op stond, online het restaurant konden beoordelen. De dame uit de bediening legde ons uit dat het restaurant mee doet aan de Deventer Horeca Challenge en dat zij hopen dat de gastvrijheid in orde was en als er tips waren dat wij die ook zeker online mochten invullen.

Volgens mij is deze wedstrijd een uitstekend initiatief. De werknemers in de horeca worden meer bewust van de gastvrijheid en krijgen tenslotte waardevolle feedback van de gasten. Wat leuk is om te zien, is dat de mensen uit de bediening niet alleen maar snel bezig zijn met afrekenen, maar je daadwerkelijk met een fijn gevoel de zaak uit willen laten gaan. In plaats van dat je weer eens met een pinbonnetje in je handen staat die je niet nodig hebt, wordt er nu gevraagd of je deze wilt. Uiteraard is dat omdat er gehoopt wordt op goede feedback. Dat zien we stiekem allemaal wel. Toch denk ik dat de extra gastvrijheid blijft hangen en dat ook de mensen uit de horeca na deze wedstrijd extra gastvrij zullen blijven omgaan met de gasten aangezien zij hebben gemerkt hoe fijn dit voor iedereen is!

Inmiddels is de winnaar van de maand mei bekend gemaakt. Dit is het Sandton IJsselhotel in Deventer geworden, waar ik tevens zelf een paar jaar geleden nog in de bediening heb gewerkt. Van harte gefeliciteerd, IJsselhotel! De komende drie maanden zal er elke maand een winnaar zijn, wat bepaald wordt door de hoogste maandscore. Over drie maanden zal er gekeken worden wie uiteindelijk de beste score heeft en deze zaak zal de ultieme winnaar zijn van de Deventer Horeca Challenge.

Ben je zelf in Deventer binnenkort? Dan is het zeker leuk om naar een restaurant te gaan die mee doet aan deze challenge om zelf ook even in de jury te kunnen zitten. Woon je niet in de buurt van Deventer? Binnenkort komt de Horeca Hospitality Challenge naar meer steden in Nederland, dus wellicht ook bij jou in de buurt! Wat vind jij van de deze wedstrijd, is het een mooi initiatief voor de Nederlandse horeca? Je kunt hieronder reageren, want ik hoor graag jouw mening.


Laatst vroeg iemand mij of ik afgelopen zaterdag mee wilde gaan om een nieuwe telefoon te kopen. Uiteraard ging ik graag mee en zo liepen wij samen op zaterdagmiddag door de winkelstraten in Rijssen.

Wat is een belangrijke voorwaarde voor een terras en een horecazaak in het algemeen? Uiteraard, de gastvrijheid. Toch is er nu een verkiezing voor 'het gezelligste terras'. Hartstikke leuk, echter volgens mij is gezelligheid iets wat je toch grotendeels zelf maakt als gast. Als ik naar een terras ga probeer ik tenminste te zorgen dat het op dat het op dat moment het gezelligste terras van heel Nederland is met mijn gezelschap. Gastvrijheid van de bediening is iets waar je zelf op een terras niks aan kan doen. Gezelligheid daarin tegen wel. In dit opzicht is het dus veel handiger om op voorhand te weten hoe gastvrij een restaurant/terras is.

Momenteel ben ik werkzaam bij de banqueting en sales afdeling in een hotel en ook wij kregen een tijdje terug een email met daarin dat wij genomineerd waren voor de verkiezing van 'het gezelligste terras'. Of nou ja, genomineerd? In principe is naar zo goed als elk restaurant in Nederland een email gestuurd met de zelfde boodschap en een hele uitleg hoe je kan zorgen dat jouw gasten kunnen gaan stemmen. Op zich hartstikke leuk een verkiezing om het gezelligste terras te bepalen, echter zou het meest gastvrije terras niet interessanter zijn vraag ik mij af?

Gasten kunnen op drie manieren stemmen: online via de email of Facebook en via een SMS. Een simpel berichtje dat toch alweer 60 cent kost. Ik vind het jammer dat er nu vooral naar kwantiteit wordt gekeken in plaats van kwaliteit. Is het niet veel fijner om op een terrasje te zitten waar er gastvrijheid is, in plaats van andere gasten om je heen die het 'gezellig' hebben? Is het niet mooier om als restaurant te kunnen zeggen dat je kwaliteit hebt in plaats van een gezellig terras?

Als je stemt, maak je wel kans op één van de drie prijzen. Op de website zie je als eerste prijs een mooie foto van een dure tablet met Windows 8 er op. Super leuke prijs! Toen ik net echter eens de voorwaarden las kwam ik dit tegen: "Een schitterende tablet twv € 99,-. Handig om te surfen, tv te kijken, e-mail te checken en gebruik te maken van talloze apps." Een gegeven paard mag je zeker niet in de bek kijken, maar voor 99 euro lukt het niet om de tablet te winnen die op de website staat. Hoe de verkiezing aan deze foto van de tablet is gekomen? Google eens op 'tablet' en het is de derde foto bij de afbeeldingen.

Als restaurant is het de bedoeling om jouw eigen restaurant te promoten bij de gasten. Zo kun je bijvoorbeeld 100 A6 flyers kopen voor 25 euro. Dit lijkt mij echter best wel aan de prijzige kant? Na even Google te hebben geraadpleegd, krijg je gemiddeld 10 keer zo veel flyers als je ze zelf laat drukken in plaats van direct besteld. Namelijk voor 25 euro krijg je gemiddeld 1000 A6 flyers. Mocht je zelf een restaurant hebben en mee doen aan deze verkiezing, dan is het dus verstandig om zelf de flyers te maken.

Na mijn weten zitten er aan deze verkiezing best wel wat kleine haken en ogen en vraag ik mij af hoe zeer de verkiezing hier nou echt van belang is. Het is enorm mooi dat een restaurant dat wint er gratis promotie door krijgt doordat er overgeschreven wordt in kranten en dat het restaurant de titel krijgt. Een hele eer voor een ondernemer en zijn personeel! Gezelligheid is tenslotte ook zeker relevant onderdeel van een horecazaak.

Wat vind jij? Is een verkiezing voor het gezelligste terras een goed initiatief of is misschien gastvrijheid toch belangrijker? Ik hoor graag jouw mening! Plaats een reactie hieronder en laat weten van jij hier van vindt.
We vinden het allemaal fijn als we ons ergens echt welkom voelen en ook nog eens een welkomstdrankje krijgen! Een welkomstdrankje kan hartstikke leuk zijn, echter wanneer het personeel jou niet het welkomstgevoel geeft bij een welkomstdrankje is het welkom alsnog niet compleet. Het glas en de fles wordt soms nog net niet in je handen gedrukt. Een welkomstdrankje is juist een mooie kans om te zorgen dat er een positief aandachtsmoment is met de gasten om ze naast het welkomstdrankje ook persoonlijk welkom te laten voelen. Het heet tenslotte een welkomstdrankje en niet een ik-heb-liever-niet-dat-u-hier-bent-drankje.

Het welkomstdrankje is één van de factoren van de eerste indruk. Wie kijkt er nou niet of het glas schoon is en of de bediening vriendelijk is? Daarnaast kijken we uiteraard ook naar wat het welkomstdrankje is. Schenk je het standaard huisaperitief, een glas champagne of ga je op de creatieve tour voor je welkomstdrankje?

Foto door: Puur* Events
Een enorm leuk voorbeeld is een welkomstdrankje in bijvoorbeeld een reageerbuisje. Zo was ik laatst bij de opening van een ziekenhuis waarbij alle gasten een reageerbuisje kregen met een geel welkomstdrankje. Hartstikke leuk om zo creatief met je welkomstdrankje om te gaan en om in te spelen op het moment!

Een welkomstdrankje is voor veel gasten een moment van geluk en het is daarom de moeite waard om er over te schrijven op social media. Op Twitter vond ik tweets die duidelijk aangeven dat een welkomstdrankje een goede reden is voor gasten om een positieve of misschien wel een negatieve tweet te sturen. Het is dus de tijd waard om goed over je welkomstdrankje na te denken. Gebruik de leuke reageerbuisjes als voorbeeld en probeer ook zo'n leuk en creatief welkomstdrankje te verzinnen!



 Zekerheid is iets wat iedereen uiteraard graag wil. De Jumbo hanteert zelfs de 7 zekerheden, zodat de klant altijd 100% tevreden is over de supermarkt. Zelf kom ik regelmatig bij de Jumbo, aangezien het voor mij de dichtstbijzijnde supermarkt is, maar ook omdat ik vind dat de Jumbo zeer bewust, tenminste over het algemeen, bezig is met gastvrijheid.

Vanmiddag was het echter weer eens tijd om boodschappen te halen en toen ik in de Jumbo al mijn boodschappen had, liep ik naar de kassa om af te rekenen. Terwijl ik naar de kassa liep, zag ik dat er nog drie mensen op dat moment voor mij naar de kassa liepen. Ik sloot achteraan in de rij en begon het aantal mensen in de rij te tellen. Mensen in de rij te tellen? Heb ik misschien dwang om overal wachtende mensen te tellen? Nee, gelukkig niet. Bij de Jumbo hebben zij namelijk als zekerheid 'vlot winkelen' en daarbij geldt dat als je als vierde wachtende in de rij staat dat je al je boodschappen gratis krijgt.

Ohja trouwens hier zitten wel wat regels aan vast zoals: de persoon die al geholpen wordt bij de kassa telt niet mee, er mag geen plek zijn om bij een andere rij aan te sluiten, er moet nog een kassa eventueel open kunnen en je dient het op tijd aan te geven als je als vierde staat. Desalniettemin ben ik op de hoogte van deze regels en houd ik van een spelletje, oftewel kom maar op met deze spelregels.

Ik telde het aantal personen en ik had echt het idee dat ik als vierde in de rij stond. Ik vroeg aan de kassamedewerker of ik als vierde in de rij stond. Zonder op te kijken, kon hij het mij kort en bondig vertellen: "Nee". Ik keek nog eens verbaasd om mij heen en vroeg aan hem: "Waarom niet dan?", aangezien ik benieuwd was waarom ik dan geen vierde in de rij was. De jongen pakte als eerste zijn oortje waarmee hij al druk bezig was extra kassamedewerkers op te roepen. Na ongeveer tien seconde stond hij op en begon hij wijzend alle klanten bij de twee open kassa's te tellen. Hij ging weer zitten en praatte weer druk via het oortje waarmee het personeel met elkaar in verbinding stond.

Ik werd naar een medewerker gestuurd en die vertelde mij dat ik weer naar de kassamedewerker terug moest. Ondertussen liepen al drie Jumbo medewerkers heen en weer bij de kassa's en praatte al het personeel druk via de oortjes met elkaar. Er leek wel een bom te zijn ontploft, wat een chaos was er in één keer. Dan hoorde ik iemand zeggen dat ik even moest wachten. Ik wachtte... Ik sta achter de kassa's en heb geen idee of er nou iemand bezig was of niet, aangezien niemand mij op de hoogte hield. Toen kwam er iemand naar mij toe en vertelde mij dat ze de camerabeelden aan het bekijken zijn en dat ik bij de servicebalie kon wachten. Gelukkig, er was duidelijkheid en ze waren bezig.

Terwijl ik bij de servicebalie stond te wachten, besefte ik in eens wat een chaos ik net had veroorzaakt door aan te geven vierde in de rij te zijn. Al het personeel was in eens in rep en roer en het leek wel alsof het luchtalarm was afgegaan. Na ongeveer vijf minuten kwam een medewerkster van de Jumbo mij vertellen dat ik helaas niet de vierde wachtende in de rij was, doordat er bij de andere rij nog één iemand had moeten staan. Ik hou van spelletjes en daar horen spelregels bij en daarom neem ik uiteraard mijn verlies. De medewerkster bood mij nog een bosje bloemen aan en vond het vervelend dat ik zo lang moest wachten. Erg aardig!

Het is wel jammer dat er zo'n chaos bij het personeel ontstaat zodra iemand zegt vierde in de rij te staan, echter vind ik dat de Jumbo het zeer netjes heeft afgehandeld. Tenslotte staat niet in de openbare spelregels dat als een klant niet goed telt, dat hij/zij een bosje bloemen hoort te krijgen. Erg loyaal van de Jumbo en de medewerkster bood ook gemeend haar excuses aan voor het lange wachten. Iets gemeend zie je niet vaak meer, hooguit dat het gemeen is, maar dat is dan weer gemeend zonder d.

Het is zondagochtend, 8 maart 2015, de zon schijnt en het beloofd voor een dag in begin maart een zonnige dag te worden. Waar start je nou zo'n prachtige dag nou mee? Juist, een kop koffie! Deze blog gaat echter niet over mijn kop koffie, maar over het idee wat ik kreeg toen ik mijn kop koffie dronk samen met mijn vader namelijk: "Laten wij eens de auto door de wasstraat halen.".

Bij de Texaco in Deventer is er een speciale spaarkaart waarmee je kunt sparen voor een gratis wasbeurt voor je auto. Hartstikke handig, want met tien keer meer dan 25 liter tanken heb je een gratis wasbeurt! Nou zit het zo dat mijn vader veel rijdt en dus genoeg van deze kaarten heeft. Bij de kassa levert hij daarom de oudste kaart in, omdat hij weet dat als de kaart vol is, hij officieel nog 6 maanden geldig is.

Terwijl de kaart wordt afgegeven aan de kassamedewerkster zien wij haar verschrikt naar de kaart kijken. Op de kaart staat namelijk de datum 'oktober 2014'. Op haar vingers begint ze druk de maanden te tellen vanaf oktober. "Oktober, november, december, januari, februari, maart. U heeft nog net geluk meneer. Deze kaarten zijn maar 6 maanden geldig namelijk.". Ze begint het wasprogramma in de kassa aan te tikken en geeft ons het bonnetje voor de gratis wasbeurt.

Mijn vader vertelt haar nog dat hij hier ongeveer drie keer per week tankt en al veel kassamedewerkers hem al hebben verteld dat het niet zo nauw is met de 6 maanden aangezien hij er drie keer per week komt. De verkoopster kijkt op zonder een spier te vertrekken in haar gezicht. "Het zijn de regels meneer dat het 6 maanden geldig is. Bekijkt u de voorwaarden maar."

Verbouwereerd lopen wij het tankstation uit en met dat wij de deuren uit willen stappen roept mevrouw ons nog na: "De volgende keer wel even goed op de datum letten hè?". Wij lopen verder naar de auto en zijn nog verbouwereerder. Uiteraard, regels zijn regels daar ben ik zeker een voorstander van. Toch vind ik dat in een loyalty program er soms sprake moet zijn van uitzonderingen. Zodra je een spaarkaart inlevert, betekend het in ieder geval dat je al frequent er bent geweest en verwacht je als gast/klant in ieder geval een hartelijk ontvangst als trouwe bezoeker.

In ons specifieke geval was onze spaarkaart ook nog echt geldig. De kassamedewerkster had het echter naar mijn mening nog wel anders kunnen oplossen. Toen ze er achter kwam dat de kaart 5 maanden oud was, had ze ook met een glimlach nog kunnen vertellen dat het gewoon nog mogelijk is en dat de 6 maanden maar een richtlijn is. Een leuk gezegde zoals "wie wat bewaard, heeft wat", was hier ook op zijn plaats geweest en had meteen voor een goed gevoel gezorgd op deze zonnige dag.

Desalniettemin was het hierna nog een heerlijk dag geworden waarbij ik heb genoten van het weer. Nog één dingetje wil ik echter nog even kwijt, wat mij opviel toen ik de wasstraat in reed. Namelijk het grote bord met alle regels en zinnen in gebiedende wijs. Kunnen deze borden niet tegenwoordig veranderd worden en dat er met gastvrije zinnen gewerkt gaat worden of bijvoorbeeld met leuke en duidelijke pictogrammen?

 
Sinds mei 2011 is het verplicht dat websites die gebruik maken van cookies dit aan geven aan de bezoekers. Laatst viel mij op dat veel bedrijven dit meestal niet op een gastvrije manier doen. Wanneer je naar een website gaat is de eerste indruk altijd essentieel. Nu merk ik dat vaak mijn eerste indruk is dat ik mij verwonder hoe groot en duidelijk de cookiemelding is.

Hoe zit het nou eigenlijk wettelijk? Ik vond het volgende online: "U moet de bezoeker van uw website informeren indien uw website gebruik maakt van cookies. Ook moet u zijn toestemming vragen als u cookies op zijn computer of mobiele apparaat plaatst".

Het blijft een lastig iets hoe je dit nou op een gastvrije manier duidelijk kan maken aan de bezoekers. In de praktijk blijkt ook dat veel bedrijven verschillende manieren gebruiken. Graag laat ik je hieronder de verschillende voorbeelden zien die ik online tegen kwam. Klik op de foto's om ze groter te bekijken.

De Nederlandse Publieke Omroep (bovenaan)
Google (onderaan)
NH Hotel Group (onderaan)
Kruidvat (onderaan)
Hotel Het Arresthuis Roermond (bovenaan)
Porsche (pop-up)
Belastingdienst (bovenaan)

Er zijn dus veel manieren om aan te geven dat er gebruik wordt gemaakt van cookies op een website. Wat is nou de meest gastvrije manier? Een pop-up? Bovenaan de website? Onderaan de website? Ik kies voor subtiel onderaan de website. 

Als je het namelijk in een pop-up laat zien, is de eerste indruk van de gast meteen bij de cookies en is de aandacht niet op de website. Dat is iets wat je eigenlijk niet wilt lijkt mij als bedrijf zijnde? Dit effect heb je ook snel wanneer je de balk boven aan je webpagina zet. Het is uiteraard belangrijk en verplicht om de gast te informeren bij zijn of haar bezoek aan de website dat er cookies aanwezig zijn, echter kan dit wel op een gepaste manier. Een schreeuwende balk die een kwart van de pagina in beslag neemt is niet meer van deze tijd. Tegenwoordig zou er een nette manier moeten zijn om het duidelijk te maken.

Uit de voorbeelden die ik heb laten zien vind ik dat Google het momenteel als beste doet. De melding staat onderaan de pagina en de melding gaat op in de rest van de pagina. De melding op de website van Hotel Het Arresthuis vind ik ondanks dat het boven aan de pagina is, ook goed gedaan. De balk is klein van formaat en de kleur van de balk komt mooi terug in de rest van de website. Complimenten!

Wat een hoop verschillen in cookiemeldingen zijn er toch. Heb je zelf een eigen website met cookies of gebruikt het bedrijf waar je werkt op de website cookies? Kijk dan eens hoe zij de cookiemelding op de site hebben staan. Misschien is jouw eerste taak morgen wel om de cookiebalk te laten aanpassen om de website weer iets gastvrijer te maken.

Momenteel ben ik bezig met het organiseren van een feest voor ongeveer 40 mensen. Je zou denken: je stuurt je wensen naar een bedrijf en krijgt duidelijk antwoord wat de kosten en mogelijkheden zijn. Inmiddels leert mij de ervaring dat het niet zo simpel is als dat het lijkt.

Van te voren heb ik een duidelijke email opgesteld met: een exacte planning van het feest op de avond zelf, een vraag over de aankleding en een vraag over de kosten voor de dranken.

Ik was werkelijk waar verbaasd wat voor e-mails ik terug kreeg van diverse bedrijven in mijn omgeving. Zo ontving ik van het eerste bedrijf wat ik mailde binnen 5 seconde een email met het automatische antwoord dat de persoon die over de zaalverhuur gaat vanwege ziekte gedeeltelijk afwezig is. Daaronder volgde een lijst met namen en email adressen met wie er voor bepaalde afdelingen van het bedrijf contact opgenomen kon worden. In mijn hoofd spookte nog de woorden "gedeeltelijk afwezig". Dus... Betekent dat dat wanneer zij aanwezig is mijn email beantwoord? Of moet ik hem nou zelf doorsturen naar de andere persoon die over de zaalhuur gaat? Na 24 uur gewacht te hebben en geen reactie te hebben gekregen, besloot ik om mijn email toch door te sturen naar de andere persoon. Het werkte! Ik kreeg binnen 5 minuten mail terug!

Ho, wacht eens even. Binnen 5 minuten mail terug? En dat terwijl mijn email zeker al 3 minuten leeswerk was en die persoon zou moeten kijken of er beschikbaarheid is én nog een email moet terug typen? Precies... Je raadt het al. Mijn email was niet goed gelezen en er werd mij een grote zaal aangeboden terwijl ik om een kleine zaal vroeg voor ongeveer 40 mensen. Na nog twee keer heen en weer mailen beantwoorde hij eindelijk de vraag of de kleine zaal beschikbaar is. Op de vraag of dranken inclusief konden zijn en wat de kosten waren kreeg ik het geweldige antwoord: "Wij hanteren de normale horecaprijzen". De normale horecaprijzen? Soms vraag je je af of mensen iets willen verkopen of het juist leuk vinden om het voor een gast ingewikkeld te maken.

Je denkt dat dit het enige bedrijf was waar het mail contact lastig verliep? Niet dus. Van een ander bedrijf ontving ik een email waar de beste man nog nooit gehoord had van de shift-toets zodat je hoofdletters kan maken in je email. Trouwens, de punt-toets had hij ook nog niet ontdekt.

Dan nog een ander voorbeeld van een bedrijf waar ik een email van ontving. Zij boden mij zeer aardig meteen gratis animaties voor mijn email aan. Nieuw soort service en gastvrijheid? Nee, dacht het niet inderdaad helaas. Een mooi staaltje werk van onprofessioneel omgaan met de mailbox van het bedrijf. Heb jij wel interesse in gratis animaties? Neem even contact met mij op en dan geef ik je de gegevens van het bedrijf, zodat ook jij deze geweldige animaties kunt krijgen. Om je even een indruk te geven zie de afbeelding hier onder. Trouwens, in de mail konden de vlinders zelfs bewegen en vliegen rond de woorden. Geweldig hè...?


Nog één voorbeeld doen? Oke, vooruit! Een andere email die ik ontving begon met: "Goede midag cas". De eerste indruk is de belangrijkste zeggen ze toch? En dan fout beginnen met het eerste woord en je naam niet met hoofdletter? Pijnlijk. En dan hebben we het er nog niet eens over dat de mail vervolgde met "zo dat zijn veel vragen" en later verdergaat in "mijn advies is BEL mij evenop en we hebben het erover". Denk je dat ik heb gebeld? Nee, ik heb inderdaad niet gebeld. Het is juist zo van belang om een gast meteen in het begin een goed gevoel te geven en een goede indruk achter te laten.

Worden die emails met verzoeken om een zaal te huren nou allemaal zo vreemd beantwoord? Nee, gelukkig niet! Graag maak ik een compliment aan de volgende bedrijven:
- DOK H20: meedenkend, open, sociaal en vriendelijk.
- Pakhuismeetings.nl: beleefd, netjes en vriendelijk.
- Postillion Hotel Deventer: duidelijk, meedenkend, netjes en gastvrij.

Heb ik inmiddels al een zaal gevonden? Nee. Dus wie weet komt er nog eens een deel 2 op deze blog.

Je denkt altijd dat een verkoper weet wat die verkoopt en verstand heeft van zijn/haar zaken. Toch kwam ik er laatst weer eens achter dat schoenen kopen nog niet eens zo makkelijk is door sommige schoenenverkopers van tegenwoordig.

In sommige schoenenwinkels denk ik dat het personeelsbestand verdeeld is in:
- Schoenen-recht-zetters
- Schoenen-uit-het-magazijn-halers
- Schoenen-afrekenaars
- Prater-met-collega's

Goed gezien. Een verkoper staat niet in het rijtje. Ik kom in schoenenwinkels maar weinig echte schoenenverkopers tegen. De enige vraag die veel schoenenverkopers durven te stellen is: "Hoe zit die?". Hopend dat je antwoord geeft met: te groot of te klein, zodat de verkoper naar het magazijn kan gaan en een andere maat kan halen.

Wat extra vakkennis zou daarom al heel fijn zijn zodat de klant geadviseerd kan worden om misschien een schoen te kiezen die een breedtemaat heeft in plaats van er achter komen dat elke schoen te smal is. Echter, ben ik ook geen schoenenverkoper en zal ik niet verder ingaan op de vakkennis, want wat weet ik er tenslotte van? Wat ik dan wel kan is verder ingaan op de gastvrijheid van schoenenverkopers.

Wanneer het je eindelijk lukt om een schoenenverkoper te vinden tussen al die 'schoenen-recht-zetters' en 'prater-met-collega's' is het nog een hele opgave om de verkoper bij je in de buurt te houden. Voordat je het weet staat je verkoper alweer een andere klant te helpen en sta jij nog op één schoen te hinken, terwijl je nu ook de linkerschoen graag wilt passen. Iets anders wat mij altijd opvalt is dat het schoenen aan- en uittrekken toch altijd even duurt altijd. Weinig verkopers pakken dit moment aan om een praatje te maken of om een compliment te geven over de schoen die je net hebt uitgezocht. Het is zo simpel en zo effectief voor de klanten. Trouwens, je eigen werk maak je dan toch ook veel leuker?

Nou, ik heb genoeg over de gastvrijheid in de schoenenwinkels gesproken voor voorlopig. Even iets anders. Ik vond vandaag nog wel een ander stukje wat toevallig ook ging over schoenenverkopers:

Twee schoenenverkopers gaan naar een ver land. De ene schoenverkoper zegt: Ik kan hier niets verkopen, niemand draagt hier schoenen.
De andere schoenenverkoper zegt: Geweldig! Ik kan hier duizenden schoenen verkopen, want niemand draagt ze!  
Bron: vrijeschoolbeweging.nl

Een eenvoudig verhaaltje wat ongelofelijk goed laat zien dat je moet kijken en denken in kansen. Zie een obstakel niet als een obstakel. Zie een obstakel als een springplank waar je op moet springen om verder te komen.
  • Wat is WIDG?
  • Over mij
  • Contact
  • Samenwerken of adverteren